Mauritius'ta, ağaçları kesmenin yıkın sonuçlan en başından belliydi. 1836'da, şeker kamışı ekimi ada yüzeyinin yalnızca yüzde onluk bir kısmına ihtiyaç duyarken, hâlâ ormanlarla kaplı geriye kalan yüzde 65'lik kısım için Fransız doğa bilimci Julien Desjardins şu ifadelerde bulundu:
" Şeker kamışı ekimi, orman ve diğer ekinler pahasına son yirmi yılda öyle anormal ve öyle anlamsız bir şekilde yaygınlaştı ki, köleleri ve köylüleri beslemek için tarlalar ve hayvanları beslemek için de otlaklar neredeyse yok oldu ve artık koloniler Hindistan'dan gelen pirinç ve Madagaskar'dan gelen büyükbaş hayvanlar olmadan yaşayamıyorlar. Hatta, kendi özel tüketimimiz için gerekli kahveyi bile ithal etmek zorunda bırakılıyoruz!"
·
75 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.