Bir varmış bir yokmuş, bir ülkede bir padişah varmış, dünya tarihine meraklanmış; müneccimini çağırıp böyle bir eser yazmasını emretmiş. Aylar geçmiş, yıllar geçmiş, müneccim on cilt kitapla padişahın huzuruna çıkmış. Padişah bakmış bakmış; bu çok uzun, vakit bulup okuyamam, sen bunu kısalt da öyle getir, demiş. Dünya tarihi üç cilde inmiş, padişah gene uzun bulmuş. Bir cilde inmiş, gene uzun bulmuş. Müneccim artık sinirlenmiş; bir kâğıdın üstüne tek bir satır
yazı yazıp padişaha sunmuş. Padişah bunu okuyunca öyle beğenmiş ki, tarihçiyi ağırlığınca altınla tartmış. Padişahın dünya tarihi diye beğendiği tek satır şu: “İnsanlar doğdular, acı çektiler ve öldüler."
Bu kadarı da hem çok kısa, hem çok karamsar. Biz bunu şöyle düzeltelim: “İnsanlar doğdular, birşeyler bıraktılar, öldüler.”
·
40 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.