Sirius, söyle bana
Neden iyiler gözyaşlarını silerken yastıklarına
Kötüler gülümser düşündükçe yaptıklarına
Kaç kişi haykırır geceleri bakıp sana
Ama unutur gündüzleri hala orda olsan da
Cevabı bekleyen bulamaz, duyamaz sesini
Sadece arayan anlar ve duyar sessizliğini
Sessizlik ki dingin, zihinlerde yankılanır sesi
Sessizlik değilir hiçbir zaman bir kişinin izi
Mühürlü dilin ateşi ve hançerden damlayan kan
Hançer ki elimde, sallasam yanar cihan
Kalem bozar mühürü ama kan dolar sayfan
Kalem ki içimde, mürekkebi gözümden akan
Gözlerim yalvarır, tek istediği dinleyen bir insan
Gözlerin dili ki, kimsenin bilmediği bir lisan
Saydın mı Sirius, kaç küskün göz kanadı ışığında
Işığın ki artık, mum bile olamaz karanlığımda