Kendimi öveceğim bir şey yoktu ortada. Hayır, ne yana bakarsan bak, aramızda insan yok. Hepsi ya değersiz, kemirgen insanlar, ufak tefek Hamletler, aşağılıklar; ya karanlık, ıssız yeraltı ya kargaşa, boşa çaba, gereksiz işler yapan insanlar! Başkaları da var: Yüz kızartıcı bir hassasiyetle kendilerini inceleyen, her bir duygusunda kendi nabzını yoklayan, sonra kendi kendilerine 'İşte böyle bir şey hissediyorum, işte böyle bir şey düşünüyorum,' diye rapor verenler... Faydalı, işe yarar bir uğraş! Hayır, aramızda akıllı insanlar olsaydı kaçmazdı bizden bu kız, bu çok duyarlı ruh balığın suya daldığı gibi kayıp gitmezdi!
Sayfa 226 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
·
50 görüntüleme
Ruslar keşke Turgenyev'i sadece iyi bir edebiyatçı görmek yerine ülkeyi fikirleriyle aydınlatacak bir meşale olarak da görselerdi. Eleştirmenler de keşke ona bir edebiyatçı gözüyle bakıp rus büyükler arasında orta sıralarda bir yer vermek yerine onun ne kadar kendine has önemli bir yeri olduğunu vurgulasalardı. Böylece mesele Dostoyevski mi Tolstoy mu tartışmasının ötesine gidebilseydi...
O kadar hakkı yenmiş ki okudukça kıymeti daha da anlaşılıyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.