Aristoteles bu görüşünü ve önerisini bir başka önemli gözlemiyle de destekler. Buna göre ahlâkta önemli olan bilgi, teorik bilgi değildir. Biz iyinin ne olduğunu bilene değil, iyilik yapana, iyi davranışta bulunana iyi insan deriz. Ahlâkta amaç, erdemin ne olduğunu bilmek değil, erdemli davranmak, erdemli olmaktır. Mutluluğun ne olduğunu bilmek değil, mutlu olmaktır.” (s. 252)