"Bence biz kör olmadık. Biz zaten kördük" cümlesi ile kitabın bitimine doğru insanın aklına şu soruyu getiriyor kitap: Bunca yaşanan olayları aslında biz insanoğlu gördüğümüz halde görmemezlikten mi geldik. Yoksa gerçekten de görmüyor muyduk? Bu soruyu akla getirmektedir. Sahi yaşanan onca ahlaksızlığa, şiddete, baskıya, kısıtlamaya, adaletsizliğe,yolsuzluğa, insanın bencilliğine, kendi çıkarı doğrultusunda hareket etmesine, bulunduğu toplumsal sorunlardan faydalanarak gücü elinde bulundurmasıyla kötüye kullanmasını, yaşamını devam ettirmek için bir başkasının özgürlüğünü, yaşam alanını, fiziksel ihtiyaçlarını kısıtlaması ne kadar adaletli veya bir toplum kendi toplumunda bulunan bazı insanlarının yaşam hakkını kısıtlayarak kalan diğer toplumdaki kişilerin, insanlarının, güvenliğini ve düzenini koruyabilmekte midir? Bilinen tek gerçek vardır o da Güç kimin elindeyse onun hakimiyeti vardır. Ve bir toplumda, toplumsal düzen bozulduğu zaman onu kontrol altına alması yapılması en zor güçtür. Kitapta aynı zamanda insanoğlunun her ne koşulda olursa olsun vazgeçemediği iki dürtüsünü görebilmekteyiz. Birisi açlık digeri ise cinsellik. Maslov'un ihtiyaçlar hiyerarşisinde oldugu gibi insan önce belirli ihtiyaçlarını yerine getirmek zorundadır. Kitaptada onca soruna rağmen insanoğlu açlığını gidermek için her yolu denemiştir. Son olarak kitabı tüm bu kelimelere özet olarak Thomas Hobbes'un sözü ile bitirmek istiyorum: "İnsan, insanın kurdudur".

KörlükJosé Saramago · Kırmızı Kedi · 2022103,7bin okunma

·

132 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Halime KAYA