Postane Günlükleri / Vigdis Hjorth Çeviren : Dilek Başak Ah nasıl güzel bir kitaptı ama! Miras kitabıyla tanınan Norveçli yazarın dilimize kazandırılan ikinci kitabı #postanegünlükleri. Anlatıcı Ellinor’la birlikte dostluk aile, siyaset, sendikacılık, işçi direnişi, öğretmenin sihri ve dış dünyayı içselleştirebilme çabasında yazının gücü gibi kanatlandığım birçok tema ile hayatın anlam arayışının izini sürüyoruz. Ellinor belki iş yaşamından belki yolunda gibi görünen ilişkisinin tekdüzeliğinden bir boşlukta kaybolmuş gibi hisseder kendini. Kız kardeşi ve annesiyle ilişkilerinde de bir sorun yoktur ama Ellinor’un yaşam heyecanı sönmüştur işte. Ta ki İki arkadaşıyla beraber kurdukları şirketlerinden, onlardan birinin, Dag’ın, ayrılışına kadar, öyle ki her anlamdaki bir ayrılıktan bahsediyoruz burda. Dag’ın gidişiyle onun işlerini de üstlenen Ellinor birden, Posta İşçileri Sendikası’nın AB’nin dayattığı posta direktiflerine karşı yürütülecek bir kampanyanın içinde bulur kendini. Ve işte o noktadan sonra kurgunun içine gerçek öyle bir nüfuz eder ki bu konu Norveç’te yakın dönemde de Brexit ile yeniden gündem olur. İktidarın, sendika başkanlarının, medyanın kirli yüzlerini, bize de çok yakından gelen bir pencereden görüyoruz. Algı operasyonları ve manipülasyonlarla halkın dikkatinin, nasıl gizlenmek istenen gerçeklerden farklı yönlere kaydırıldığını okuyoruz. Güçlü muhalefet ve hakkının peşinde olan işçinin önünde hiçbir kuvvetin duramayacağını bir kez daha görüyoruz. Ve kitabın finalinde ayrılışıyla şaşırtıp üzen Dag’ın belki de ayrılık gerekçesini anlıyoruz. Yine çoğu farkına varışta olduğu gibi bir parça da ağlayabiliriz peki. Ahh şahaneydi, bu yıl okuduğum en iyi kitaplardan biriydi ki birkaç sayfa okuduktan sonra hemen Miras’ı da sipariş verdim. Israrlı bir tavsiye olarak kabul edin lütfen. #alıntılarım “Bütün mesele cesur seçimler yapmakta, bu seçimler ister büyük ister küçük şeylerle ilgili olsun.” “Bodrumdan yukarı çıkan merdivenin ilk basamağını çıktım ben. Kendi bodrumuna tıkılıp kalmış o kadar çok insan var ki, üstelik manzaranın geniş, büyük resmin anlamlı olduğu, gelecek ve bilinmeyen korkusunun beklentiye dönüşebileceği yer olan üst katlar boş dururken.”

Postane GünlükleriVigdis Hjorth · Siren Yayınları · 2023338 okunma

·

365 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ayşegül Topcu Sesli