José Saramago'nun "Körlük" adlı eseri, insan doğasının karanlık yönlerine ve toplumsal çöküşe dair etkileyici bir portre sunar. Kitap, bir körlük salgını üzerinden insanların içsel çürümesini ve dayanışma ile umut arayışını ele alır.
Körlük salgını, fiziksel bir durumun ötesinde insanların ahlaki değerlerini ve insanlık hallerini sorgular. Saramago'nun kendine özgü üslubu, okuyucuyu olayların içine çeker ve toplumun çürüyüşünü katmanlı bir şekilde resmeder.
Ana karakterin isimsizliği, her okuyucunun kendisini onun yerine koymasına izin verir, bu da eserin evrensel bir anlam taşımasını sağlar. Saramago, dil ve üslubunu kullanarak, karmaşık bir toplumun çöküşünü ustalıkla anlatır.
"Körlük," insan doğasının karanlık yönlerini derinlemesine keşfeden etkileyici bir eser olarak öne çıkıyor. Saramago'nun çarpıcı anlatımı ve güçlü metaforları, okuyucuyu düşündürmeye ve kitabın yarattığı atmosferin içine çekmeye yetiyor.