keşke sonu böyle bitmeseydi…
Gülşah, sana
hakkım varsa iki cihanda da helal olsun,” dedi gözlerinden yaşlar süzülürken, titreyen sesine aldırmadan.
“İkimiz de biliyoruz ki bu, bu dünyadaki son vedamız. Bitti işte, hiç bitmez sandığımız sevdamız. Üzülme olur mu Gülşah? Bu hayatın garipliklerinden biridir, çok seven kavuşamaz. Kim ki bir kulu Rabbinden çok severse o kul sevdiğine kavuşamaz. Bilirim çok üzülürsün sen ama üzülme ne olur, yavrunu düşün,” derken hüngür hüngür ağlamaya başladı.
Sayfa 255 - Müptela yayınlarıKitabı okudu
·
231 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.