Kelimenin aslı Arapça nahl olup “hurma ağacı” anlamına gelir. Düğün sahibinin maddi gücünü ve toplumdaki yerini gösteren bir simge olarak kullanılmıştır. Nahıl ağacı kültürü ve tasvirleri ilk Sümer Uygarlığında görülmektedir. Frigler’den itibaren Anadolu’da süregelen bereket ve zenginliğin temsili yapay tasarımlardır.
Frigler döneminde