Doğduğun ev kaderindir ama coğrafya her zaman kader değildir.dünyanın en şanslı kız çocukları babaları tarafından koşulsuz sevilen kızlardır.babasının sevgisi,açık görüşlülüğü,merhameti sadece kendi kızının değil binlerce kızın hayatını değiştirmiş.ben kitabı okurken Malala’dan çok babasına hayranlık duydum.öyle bir coğrafyada kız çocuklarının eğitim haklarını savunmak körler ülkesinde ben görüyorum demek gibi birşey.çok şey öğrendim bu kitaptan.canınız pahasına bile olsa inandığınız şeyden vazgeçmeyin.cehaletin en büyük düşmanı kadındır.çünkü kadın öğrenirse kendi çocuklarına da öğretir.kitap aslında çok yakın tarihi anlatıyor ama benim yaşadığım şartlara o kadar uzak ki sanki 1900 lerin başı.Türk kadını olarak sonsuz hak ve özgürlüğüm için Ata ‘ma bir kez daha minnet duydum.son olarak Mehmet Akif’in bu hikayeyi en iyi özetleyen dizelerini paylaşmak istiyorum “Yumuşak başlı isem,kim demiş uysal koyunum.Kesilir lakin çekmeye gelmez boynum “