Hope Floats / Umut dalgaları filminden
Bir gün kardeşimle arka bahçede nehir kıyısında oynuyorduk ve onunla birlikte o zamana kadar gördüğümüz en güzel karınca yuvasına rastladık ama sonra kardeşim yuvayı tekmelemeye başladı. Tekmeleri yuvayı dağıtmıştı. Ben, bağırmaya başlamış, anneme sesleniyordum. Atlayıp kardeşimi yakalamış onu yere yıkmış bir yandan da ağlıyordum. O sırada annem beni sakinleştirmeye çalışıyordu.
- 'Dur dur henüz işleri bitmedi henüz değil yavrum' dedi.
Biz de orada oturup, bekledik ve biraz sonra küçük siyah karıncalar her yerden çıkmaya başladılar. Evlerini yeniden yapmak için koşuşturdular. Hemen kendi kendime 'neden böyle yapıyorlar' diye sordum. Annem şöyle dedi:
- Çünkü sen bir tanesin ama aşağıda bir sürü karınca var. Hepsi akraba, onların hepsi aile tıpkı bizim gibi.
İşte aileler bunun içindir. Aile bu yüzden vardır. Umutsuzluk son söz olmasın diye yani eğer karıncalar yapabiliyorsa biz niye yapmayalım.
Film: Hope Floats / Umut Dalgaları
·
91 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.