Murat Menteş'in romanlarını seviyorum. Özellikle sevdiğim birkaç şiiri de var. Ancak kitap bağlamında bakınca umduğumu buldum diyemeyeceğim. Şiirleri okurken, aklıma Behçet Necatigil'in "Orhan Veli ve kuşağı, şiiri gündelik hayatın gürültüsünde ayağa düşürdü. 'Umurumda mı dünya' buna örnektir. Banal nüktelerle şiir yazılacağı sanısı, uzun bir süre genç şairlerin harcanmasına yol açtı. Bunda suç yüzde seksen Ataç'tadır." dediği geldi. Ben "her şeyin" şiir olamayacağını savunuyorum.