Farabî'nin şahıs, nevi, cins diye bahsettiği ve çoğunlukla muzaf olmadıklarını ileri sürdüğü şeyler, Aristo'nun birinci ve ikinci cevherler diye adlandırdığı terimlerden başka bir şey değildir.
Nitekim Aristo, ilk cevherlerin izafet olmadıkları görüşündedir. Çünkü ne özlerin bütünü ne de parçaları izafet olamazlar. Bir insan hakkında bir şeyin insanı olduğu, bir öküz hakkında bir şeyin öküzü olduğu söylenemez. Parçalar için de durum böyledir. Bir ele birinin bir eli denmez, birinin eli denir. Bir başa da birinin bir başı denmez, birinin başı denir.
Aristo'ya göre, ikinci özlerin bir çoğunun çözümü aynıdır. İnsana bir şeyin insanı, denemez. Ona göre bazı ikinci özler bir takım izafetler gibi görünebilir. Bütün bunlardan belli bir şekilde bir izafet bilindiği vakit, neye muzaf ise onun da belli bir şekilde bili- neceği sonucu çıkar. Misil ve onun misli olduğu şey gibi. Bunlardan biri bilinirse diğeri de zorunlu olarak bilinir.
Sayfa 51Kitabı okudu
·
59 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.