Bu kitabı okumak bir hız trenine binmek gibiydi. Sevgili Arsız Ölüm okurken de benzerini hissetmiştim. Bu hızlı akış ve adeta bombardıman halini başta scrolling'e benzettim hatta. Kendi içinde muzip ve çılgın bir öyküydü. Üslubu da metnin sürükleyiciliğiyle uyum içindeydi, tökezletmiyordu okurken. İnsanı yakalayan metaforlar ve benzetmeler vardı. Aslında anlattığı da bende karşılığı olan bir şeydi, yoğun duygulanımlardan ve suç işledikten sonra daha da yoğunlaşan o boşluk hissi. Ama okuduklarımda bu noktaya varmayı pek sevmiyorum. İnsanı anlamsızlığa iten noktalara yani. Sanırım belirsizliğe tahammülüm az olduğu için boşlukları görmek beni huzursuz ediyor. Hikayesini ve üslubunu sevdiğim için iyi bir kitaptı diyebilirim. Ve bende uzun zaman sonra klasiklere, özellikle Tolstoy’a bakınma arzusu uyandırdı.

Küçük ÇiçekIosi Havilio · Africano Kitap Yayınları · 2019297 okunma

·

32 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.