Yaşanan ve bir sonrakine devrilen her gün, bu eğreti hayata eklenen yeni bir ilmek oluyor, içinden kaçıp gitmesi imkânsız bir ağ örüyordu etrafında. Yaptığı her şey, bugüne dek anlamını bilmediği, adını koyamadığı ama ait olduğunu hissettiği yaşamdan, bir adım daha uzaklaştırıyordu onu. Karanlığa bakarken yüreği daraldı, nefesi kesildi. Dışının mı yoksa içinin mi daha koyu bir yalnızlığa sürüklendiğini bilemeden, yabancı bir titremeyle sarsıldı. Dayanamayacaktı daha fazla.
Sayfa 67 - Turkuvaz Yayıncılık