Ruhumu yitirmiş, ama yerine bir şey koyamamıştım. Bundan dolayı bedenim ve ruhum gürgen ağacı altında huzura ve sükunete kavuşmuştu. O kadar hoş bir rehavete kapılmıştım ki, yerimden kıpırdamadan bir yıl, hatta sonsuza kadar burada kalabilirdim. İç sesim burada kalmak için bir mecburiyet, geçerli bir sebep bulmak istiyordu.
Sayfa 77Kitabı okudu
19 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.