Lewis V. Thomas ve Richard N. Frye, devletin memurlarına nasıl baktığını şöyle özetlemişlerdir: "Bir aile veya birey için, ne kadar mütevazı olursa olsun yönetici statüsünden ne kadar varlıklı olursa olsun köylü statüsüne düşmek bir fela ketti ve bunu engellemek için mümkün olan bütün önlemler alınırdı. Bu durum, Türkiye Cumhuriyeti'ndeki memurlara yapılan ödemelerin büyüklüğünü bir ölçüde açıklar. Devlet, yönetici grubu oluşturan ailelere ellerinden geleni sağlamaya çabalamaktadır." Bu şartlar altında, 1920'lerden itibaren milletvekillerinin, hakim, savcı, vali, kaymakam, hatta devlet iktisadi kurumlarının yerel yöneticileri olmak için istifa etmeleri şaşırtıcı değildir. Takip eden yirmi yıl boyunca sivil bürokrasi nin prestiji daha da artmıştır.