Bu üzüntülerin nedeni ne idi? Bu gözyaşları, yaralı bir ruhun gizli acılarından doğmuyor muydu? Gerçekten de, yaşamını istediği yolda yürütmeyi başaramamış, beslediği yüksek amaçlara erişememişti; yükselmek ve karşılaştığı güçlükleri yenmek için gerekli gücü edinememişti; erimiş bir madene benzeyen üstün içgüdülerine gerekli son sertliği verememişti; ilk öğretmeni, binde bir görülebilen o değer, vaktinden önce ölmüş ve onun ruh gücünü eski yerine getirecek, zayıflayan istencini kalkındıracak, ona İleri! diye bağıracak kimse kalmamıştı... Oysa bu ses, her tabakadan, her kattan, her meslekten ve her düşünceden bütün Ruslar için gerekliydi."
Sayfa 290Kitabı okudu
·
11 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.