Affettiğimi sandığım, affedip acı hatıralı hüzünlü nesnelere dönüştürdüğüm şeyler bulurdum geçip gitmiş günlerde, bugüne katlanmak daha kolaydı. Ama zaman o eskiden’in üstüne sürekli bir şeyler yığdı, eskiden benden uzaklaştıkça belleğimde güzel şeylerin kalması gerekirken pür acı olanlar kaldı, giderek daha da acı. Çirkindi de üstelik, aşağılayıcıydı üstelik. Eskiden acıklı bile olsa illa bir güzellik bulduğum şeylerin beni acılaştırmış olduğunu çok geç anlamış olmam da ayrıca acıklı geliyor bana şimdi.
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.