Günümüzde, modern çağlarda unuttuğumuz kavramlardan biridir ağlamak. Aslında ağlamanın kendisi değil de niçin olduğu o kadar unutulmuş, o kadar bizden uzak düşmüştür ki, sanki olmaması gereken bir şey, sanki bir zaafmış gibi görülür oldu. Tabi ağlamanın sebebi, hikmeti bilinmezse eğer bir zaaf gibi görünür. Oysa en yumuşak olan, en naif ve kırılgan olan en güçlüdür. Bir de 'erkek adam ağlamaz' diye üstüne basarak, başımız dik olarak söyleriz bu cümleyi. Gülen ağlar tabi. Eğer bir yerde gülmek varsa, ağlamakta yanındadır. Esasen ağlamasını bilmeyen gülmeyi ne bilsin!