Gönderi
Bir Öğretmenin Pişmanlığı
Nihan Hanım kitabın son sözünde ''Bu kitap, mükemmel bir kitap değil. Hele bir sanat eseri hiç değil. Ama samimi bir kitap.'' demiş Erteleme kitabı için. Ben de kendi cümlelerini açarak bir inceleme yazmak istedim. Nihan Hanımın okuduğum ilk kitabı değil, YouTube videolarını seyretmiş daha önceki kitaplarını, özel hayatıyla ilgili paylaşımlarını takip eden biriyim. Ama bu kitapta ömrünün yarısından çoğunu depresyonda ve yatakta geçiren kimliğini tüm samimiyetiyle paylaşması beni yakaladı. Çünkü yakın çevremde böyle bir sürece tanık olmadığım için depresyonun bu şiddetle işlediğini bilmiyordum. Dahası yıllar önce 8.sınıf bir öğrencimle ilgili ne kadar yanlış düşündüğümü bu kitap sayesinde fark ettim. Öğrencim okula gelemiyordu. ailesi ve kendisi arandığında uyanamadığını, ne kadar erken de yatsa uyandığında saatin 3 ü geçtiğini yani okul bitmeden uyanamadığını söylüyordu. Tüm öğretmenleri ve okul idaresi olarak böyle bir şeyin mümkün olamayacağını savunuyorduk. Okul müdürü ve 2 öğretmen evinde ziyaret ettiklerinde ''tamam geleceğim çantamı alıyım'' diyerek odasına girip kendini kilitlemiş ve kapıyı açmamıştı. Ben kendimi şefkatli bir öğretmen sanıyorken o dönem o kızımıza hiç şefkat duymadığımı çok net hatırlıyorum. Bu kitabı o zamanlar okusaydım o çocuğun ağır bir depresyonun içinde karanlığa gömüldüğünü görebilirdim belki. Nihan Hanım iyi ki tüm samimiyetiyle kendi yaşadıklarını anlatmış. Ben kendi adıma çok not aldım çok cümlenin altını çizdim. Umarım çok kişiye ulaşır.
·
102 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.