Ona; aşırı milliyetçi, narsist, anti-humanist dediler.
Yetmedi!
Adını ve yazdıklarını hırçın, hoyrat, sapkın, kaotik sıfatlarıyla betimlediler.
Bireyi kategorize etmekte üstümüze yok.
Neye göre, kime göre yaftalanıyor, üstümüze yapıştırılmış “kimliksi”lerle hayata devam ediyoruz, hiç düşündünüz mü?
“Yeterince anlaşılamamak” gibi, içini bir türlü doğru cümlelerle dolduramadığımız koca bir konuşma balonu bazen yaşam.
Uzak Doğu’nun Hemingway’i olarak bilinen Mişima’dan öykülerle geldim size.
Ölüm, cinsellik, şiddet, vicdan azabı, ebeveyn ilişkileri odaklı öyküler.
Akıp giden cümleler, muazzam betimlemeler, adeta nefes alan mekânlar ve karakterler.
Ve bir kitap ismiyle anlatmam gerekseydi #birsonduygusu yok derdim, öykülerinin finalinde.
Hayat gibi işte…
Kimi zaman “boşluk” olarak addettiğimiz anlar gibi…
Mişima da açık uçlu öykülerini okurunun duygusuna ve birikimine emanet etmiş.
Demem o ki akışkan cümlelerden müteşekkil bu öyküler, okurunun muhayyilesinin şeklini alacaktır.
Yaz Ortasında Ölüm
·
70 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.