Devlet adamları fakir ölmelidirler ki, idare ettikleri milletler zengin ve mesut olsunlar. Devlet adamları cep doldurmaya kalkarlarsa millet, fakir, bahtsız olur, dava da yenilir, çürür. Çünkü milletin kazanması ve davanın muzaffer olması imkânı kalmaz. Fakirlik içinde ölmek, devlet adamının, hele ihtilâl şeflerinin süsüdür, ihtilâl şefleri, devlet adamları fakirlikle taçlanırlar.