Yakup: Seni hiç kimse ayıramaz benden ama kucakladığım zaman seni - öyle bir hüzünle sarılıyorum sana birisi elimden alıyormuş gibi seni. Ayağı sürçmüş olan arkadaşın alçak tiradlarını duyduğumda, aradığım benzeri değil aslı, kederleniyorum ona, gerçek olana. Yalnızlığı telafi edemeyecek bahçeye ardına kadar açık marangozhane. Benim üzüntüm sanatla ilgili değil, Bunalıyorum gerektiği gibi işte.

Seni hiç kimse ayıramaz benden ama kucakladığım zaman seni - öyle bir hüzünle sarılıyorum sana birisi elimden alıyormuş gibi seni. Ayağı sürçmüş olan arkadaşın alçak tiradlarını duyduğumda, aradığım benzeri değil aslı, kederleniyorum ona, gerçek olana. Yalnızlığı telafi edemeyecek bahçeye ardına kadar açık marangozhane. Benim üzüntüm sanatla ilgili değil, Bunalıyorum gerektiği gibi işte.

Sayfa 91 - Broy yayınları -1.Baskı-Ekim 1997

Telefon Kulübesi Andrey Voznesenski

16 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Yakup