Bazen işler içinden çıkılmaz bir hal aldığında ya da anlaşılmadığımızı düşündüğümüzde yolumuzu yönümüzü tayin edemeyiz ve kaybolmak hissi vuku bulur. Bazen de yolumuza bir köstebek çıkar ve tüm bilgeliği ile nehri takip etmemiz gerektiğini salık verir. Kaybolduğunda akan hayatı takip et, durağan değil akışkan düşüncelerin peşinden git, der âdeta nehri takip etmemizi öğütleyerek...
Nehre bakınca sadece dışını gören çocuk, bize aslında bilmediğimiz işler için de şükretmemiz gerektiğini fısıldıyor muydu acaba diye düşündüm. Bazen perdenin arkasını göremiyoruz ya hani! Bir şeyler yaşıyoruz, bu yaşadıklarımızın arka planını bilmiyoruz. Toz perdesinin bir an önce kalkmasını ve içimizin İnşirah bulmasını diliyoruz. Perde kalkınca iyiki'lerimiz artsa da olayların içindeyken hayıflanıyoruz. perdenin ise nerede kalkacağı meçhul...
Atın üzerinden düşen çocuk ağladığında at, gözyaşlarının boş yere akmayacağını onun gücünü gösterdiğini dile getiriyor. Bu yorum karşısında çocuk," bence bana benden fazla inanıyorsun" deyince at, çocuğa gelişeceğini, hayatın zor olduğunu ama sevildiğini ifade ediyor...
Yardım istemek vazgeçmek değildir. Vazgeçmeyi reddetmektir...
Vazgeçmekten vazgeçtim...
Film künyesi: 2022/34 dk/ Animasyon.. The Boy, The Mole, The Fox and The Horse...
·
16 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.