Begavi Mucem’inde İbn Ömer radıyallahu anhuma’dan rivayet ediyor: “İbn Ömer, İbn Abbas’a yaklaşır ve şöyle derdi:
“Ben Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem’i, sana dua edip başını meshederken ve ağzına üfleyerek şöyle derken gördüm:
“Allah’ım! Onu dinde fâkih kıl ve ona te’vili öğret”
Ahmed’in Müsned’inde şöyle rivayet edilmiştir: İbn Abbas dedi ki: “Resûlullah'ın arkasında namaza durdum. Elimden tutarak beni kendi hizasına getirdi. Namazdan ayrılınca bana:
“Neyin var?” dedi. Ben de:
“Ey Allah’ın Resûlü! Bir kimsenin senin hizanda durması yakışır mı? Sen Allah’ın Resûlüsün” dedim. Bunun üzerine ilmimi ve anlayışımı artırması için Allah’a dua etti.
Yakub b. Sufyan Urve’den rivayet ediyor: “Babama İbn Abbas hakkında sordum. “İbn Abbas gibisini hiç görmedim” dedi.
Begavi, Mucem’inde Atâ’dan rivayet eder: “Fıkıh ve hûşû bakımından İbn Abbas’ın meclisinden daha bereketlisini, görmedim.
Fıkıh öğrencileri, Kur’ân öğrencileri ve şiir öğrencileri onun yanında geniş bir ilim bulmuşlardır.”
İbn Sad ve Begavi Tavus’tan rivayet ediyor: “Elli veya yetmiş sahabeye yetiştim. Bir meselede birbirlerine sorduklarında İbn Abbas’a muhalefet ettikleri zaman ona: “Senin dediğin gibidir, doğru söyledin” demeden kalkmıyorlardı.”
Mücahid der ki; “İbn Abbas’a çok ilmi olduğundan dolayı “deniz” deniliyordu.
Ebu Vail dedi ki; “İbn Abbas Nur sûresini okudu ve tefsir etti. Arkadaşım “Eğer bu kişiyi Deylem’liler dinlemiş olsaydı hepsi birden Müslüman olurdu” dedi.
Said b. Mansur, Said b. Cubeyr’den rivayet ediyor: “İbn Abbas’tan hadis dinliyordum. Şayet bana izin verseydi başından öperdim.”
Zübeyr b. Bekkar rivayet ediyor: İbn Abbas vefât ettiğinde, Amr Bin Dinar; “Bugün bu ümmetin rabbânî âlimi öldü” dedi.
Musa b. Ukbe isnadıyla Mucahid’den naklediyor: “İbn Abbas Taifte öldü. İbnu’l-Hanefiyye onun cenaze namazını kıldırdı. Beyaz bir kuş gelip onun kefenine girdi ve çıkmadı. Üzerine toprak kapatılınca İbnu’l-Hanefiyye şöyle dedi:
“Vallahi bugün bu ümmetin hibr’i (geniş bilgi sahibi olan alimi) öldü”