Ethica dan alıntı
Bu çaba salt zihne atfedildiğinde irade adını alır , ama aynı zamanda hem zihne hem de bedene atfedildiğinde iştah olarak adlandırılır. Demek ki iştah insanın özünden başka bir şey değildir ve insanın kendi varlığını korumaya yönelik bütün eylemleri zorunlu olarak kendi doğasindan kaynaklanır ; o halde insan bu tür eylemleri yapmaya mecbur kilinmistir. Ayrıca iştah ve arzu arasında hiçbir fark yoktur , ama coğumuz kendi iştahının bilincinde olan insana arzulu deriz. Demek ki arzu bilincine varılan iştahtır. Bütün bunlardan da açıkça anlaşıldığına göre , biz bir şey için çabalıyorsak , ona iştah kabartıyorsak , yani onu arzuluyorsak , bunu herşeyin iyi olduğuna hükmetiğimiz için yapmıyoruz tersine , bir şeye çaba harcadığımız , onu istediğimiz , ona iştah kabarttığımız , yani onu arzuladığımız için o şeyin iyi olduğuna hükmediyoruz
Sayfa 180Kitabı okuyor
·
12 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.