bu gece rüyama gene Şişkof girecek. gene beni mezarlara götürüp ölen askerlerin üniformalarnı gösterecek. "sen, sen Sadık Turan, sırtında düşman üniforması rusya'ya karşı harb ettin" diyecek! gene soğuk terler döküp sabahı kim bilir nasıl edeceğim. düşman üniforması.. düşmanım kim? siz değil misiniz Şişkof! yalanla dolanla memleketimi istilâ ettiniz. himayenize girmekle topraklarımız, malımız, mülkümüz, dinimiz korunacak diye, sizden öncekiler söz verdiler. teslim olduk. o millet, yurdunu her şeyden çok sevdiğinden teslim oldu. silâhlarımızı bıraktık. ya siz?.. memleketimize girdiğiniz günden beri o toprak kan içinde. minarelerimizi devirdiniz. su kemerlerimizi, çeşmelerimizi, heykellerimizi, mermer saraylarımızı atlarınıza ahır yaptınız. müezzinlerimiz ezan okumak üzere minarelere çıktıkları vakit, sarhoş askerleriniz, eğlenmek için, kalblerine nişan alma talimi yaptılar.
hey Şişkof Şişkof! düşman üniformasını giyip rusya'ya karşı silâha sarıldınız, diyorsunuz. düşmanımız, asıl siz değil
misiniz? ömürlerinin son günlerini duayla, namazla geçirmek isteyen ihtiyarlarımızı, seksenlik ninelerimizi, hayvan vagonlarına doldurup haftalarca pislik, sidik içinde sibirya'ya taşıyanlar sizler değil miydiniz? düşman üniformasiyle diyorsunuz! 1932
yılının yazıydı. Kırım'n kıyı köylerinde kan gövdeyi götürüyordu. bağında, bahçesinde, bir avuç tarlasında çalışan babalarımızı sarhoş askerleriniz önlerine katmış, tüfeklerinin dipçikleriyle bellerine vura vura Yalta 'ya sürüyorlardı. hiç unutmam, o zamanlar daha on üç yaşlarında bir çocuktum. babamla, gizlice, dağlardan geçip yalta'ya gitmiştik. uzaklardan, toprağından ayrılan millete gözlerimiz yaşararak bakıyorduk. bu manzarayı bir vahşi, orta afrikalı zenci bile görecek olsa, tüyleri diken diken olurdu. kahpe evlâdı moloyestler, udaloylar, parenler, analarının
babalarının, erkeklerinin yüzlerine bakmaktan utanan namuslu kızlarımızın, kadınlarmızın entarilerini yırttılar.
·
8 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.