160 syf.
·
Puan vermedi
"özgür iradecilik" ve "aşkıncılık" kederli tuzaklardır. (Spinoza)
Başımıza gelen şeylerde, aldığımız kararların arkasında çoğu zaman ya özgürce bir irademizin olduğunu ya da bu hayatı/âlemi/dünyayı aşan bir gücün olduğunu düşünerek yaşıyoruz. Aslında bu ikisinin de temelde çok farkı yok; biri klasik ötekiyse modern aşkıncılık diyor 
Çetin Balanuye
Peki, ne olur böyle yaşayınca? Diye sorarsak. Bu yaşam biçimi en basit haliyle bizleri sevinç duymaya sıkıştırır ve bizlerin sevince dönüşmesini engeller.
Aşkıncı varsayımlarımız hayatımıza bir suçluluk, cezalandırılma tedirginliği yüklerken, özgür irade yanılsamasıyla öteki varlıklardan üstün olduğumuzu, insan dışındaki her şeyin-hatta bazen insanın bile-insan için olduğunu düşünür, özgür irademizden asla kuşku duymayız.
Oysa Spinoza’ya göre Doğadaki (Spinoza için Doğa, Tanrı ile bir ve aynı şeydir) tüm varlıklar gibi biz insanlar da varlığa geliriz, varlıkta kalırız ve nihayet varlıkta çözülürüz. Bu Doğa/Tanrı'nın ortak bir yasasıdır.
Bu yasa gereği, canlı-cansız her varlığı *belirleyen* zorunluluklar, nedensellikler, etkileşimler vardır. Elbette bu zorunluluk içeren etkileşimler biz insanlar için hayatı anlamsız ya da boş yapmaz. Çünkü Spinoza' ya göre var kalma çabamız (conatus) çeşitlendikçe güçleniriz, güçlendikçe sevince dönüşürüz.
"kitap" arzumuza dönüşerek fazlasıyla var kalıyor.
Çetin Hoca'nın kitap önerilerilerinden
bazıları şöyle :
Arzu’nun Botaniği(Michael Pollan)
Eşeklerin Bilgeliği(Andy Merrifield)
İnsan Doğasının Modern İnkarı(Steven Pinker)
Subliminal - Bilinçdışınız Davranışlarınızı Nasıl Yönetir? (Leonard Mlodinow)
16 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.