Aynalara küsmüştü insanoğlu. Gönlünün, aklına ve gidişatına ışık tutan, yol gösteren aynalarına. Nice zamandır vicdanın sesi çıkmıyor, azıcık kıpırdanacak olsa benliğin kara dehlizlerine yeniden hapsediliyordu. Vicdanına bu ilelebet sürecek gibi görünen mahkumiyeti layık gören, insanın bizatihi kendisiydi.
Sayfa 72Kitabı okudu
··
46 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.