Hayatı gökyüzü olan adamlar... Böyle başlayınca pembe gözlüklerimiz direkt astronomiyi arıyor -ya da mesleki deformasyon diyin- ama konumuz başka. Savaşlarda öncelikli olarak hep kara cepheleri konu edilir ama bu sefer konumuz gök cephesi. Uyanmak, elini yüzünü yıkamak, kahvaltı yapmak gibi bir şey onlar için uçmak ve savaşmak. Hatta tutku, çünkü bunun için eğitilmişler küçücük yaşlarında. Uçamadıkları zaman üzülüyorlar, uçtuklarında bir düşman uçağıyla karşılaşmazlarsa üzülüyorlar, olur da karşılaşırlarsa ve düşüremezlerse kahroluyorlar. Okurken kafamda çok normalleşmişti ama üzerine düşününce ürkütüyor. Aile bağları kopuk, neredeyse yok. Bir kadınla gelecek düşünmek bile uzak onlar için. Nefes alırcasına sadece uçmak ve savaşmak var akıllarında. Ailesi olanların da eşleri kötü durumda. Ama onlar da böyle bir hayatın ortasına doğdukları için normal kabul ediyorlar. Kadın hem ana oluyor hem baba, hem evin işini yapıyor hem para kazanıyor. Bu kadar işin arasında bir de kocasının yanına gidip geliyor o gelemediği için. Böyle bir kitaptı işte Gök Cephesi. Ben sevdim, size de tavsiye ederim. Kitapla kalın.

Gök CephesiNguyen Dinh Thi · Yordam Kitap · 202155 okunma

·

134 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Buket