Insan kitle içinde, tek başınayken fren lemek zorunda kaldığı içgüdülere kendini bırakır ... Yalnızken edepli, aydın bir kimse iken, kitle halinde içgüdüleriyle hareket eden bir mahluk, yani bir vahşidir" (Le Bon, 1999: 26). Kitle, "vahşilik" dışında birtakım özelliklere de sahiptir: zeka yoksunu, "kadın karakterinde", bir "sapkınlık hali" ve nihayetinde de "yıkıcılık" ile özdeş. Le Bon kitlelerin zeka yoksunluğu ve irrasyonelliği konusunda işi en uç noktalara kadar götürür: ona göre kitle içinde bir bilim insanı ile bir ahmak eşit hale gelir.