Not: Spoiler içerir. Kitap 1937 yılında yazılmış. Tarihe "Büyük Buhran" adıyla geçen dönem işçilerin yaşantısını oldukça zorlaştırmış ve o dönemde binlerce işçi sadece karın tokluğuna çalışıyormuş. Kitabın ilk sayfalarında iki karakterden zeki olan George önden yürüyor yani Lennie'ye önderlik ettiğini sezdiriyor yazar bizlere. Ve "Durgun sulardan içme!" tarzında uyarıları kitabın sonunda yaşanacaklar atıfta bulunuyor. George bazen Lennie'ye merhamet ediyor bazen de başına gelenler için ona sitem ediyor. Bu iki adamın hayali kendi topraklarında çiftçilik yapmak. Bu hayal hakkında konuşmak onlara güç veriyor. Kitapta zenci seyis sürekli kitap okuyor çünkü yalnız ve patron sinirlendiğinde hıncını ondan çıkarıyor. Hayvanlara karşı maalesef ki acımasız bir tavır var. Belki de çiftlik kanunları o dönemde böyleydi bilemiyorum. Dokuz yavru doğuran köpeğin dört yavrusu boğuluyor. Yaşlı köpek vuruluyor. Bazı sözler çok iyi "İnsanın yüreğinin iyi olması için akla ihtiyacı yoktur. Bana zaten bu ikisi birlikte pek olmuyor gibi geliyor." "Hep yanında olduğundan ben onun kokusunu almıyorum hiç" Aslında romandaki herkes bir yere ya da bir şeye ait olmak istiyor. Herkes bir umudun peşinde. İşçilerin bütün eşyaları tahta elma kutusuna sığacak kadar az. Ölümden sonra yazar Curley'nin karısı hakkında şöyle bir ifadede bulunuyor "Kötülük, sinsilik, memnuniyetsizlik ve ilgi çekme isteğinden iz kalmamıştı yüzünde. Çok doğal ve güzel görünüyordu, yüzü hoş ve genç duruyordu.

Fareler ve İnsanlarJohn Steinbeck · Sel Yayıncılık · 2023171,6bin okunma

·

39 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Okyanusunkalbi