Çocuk Eğitimi Üzerine
Bazı ebeveynler çocuğun "düşünme becerisi" gelişsin diye ha bire etkinlik yapıyorlar. Kutu oyunları, Sokratik diyalog yöntemiyle zihin açıcı sorular falan... Ama taktik çalışarak düşünme becerisi gelişmez. KPSS sınavına hazırlanır gibi düşünme etkinliği yapılmaz.
Çünkü düşünmek aslında insanın kendisiyle konuşmasıdır. Bu da ancak yalnızken yapılır. Eğer bu fırsat verilmezse de çocuk rahatça düşünebilmek veya hayal kurabilmek için kendi çarelerini üretir.
Mesela bazı çocuklar tuvalette çok vakit geçirirler. Anne babalar çoğunlukla bu durumu mide bağırsak problemleri temelinde ele alır. Ama yapılan bazı araştırmalar, yalnız kalamayan çocukların bu ihtiyacını gidermek için ihtiyaç molalarını uzatma eğiliminde olduğunu göstermektedir. Yani konu bağırsakla değil, iltisakla ilgilidir.
Öyleyse çocuğu hayata hazırlamak istiyorsanız biraz akışına bırakın. Üzülme, can sıkıntısı veya hayal kırıklığı gibi duyguların yaşanmasına izin verin. Az biraz öte gidin ve tecrübenin kaybederek kazanılan bir şey olduğunu unutmayın!
O yüzden bırakınız sıkılsınlar! Bırakınız kendi akıllarıyla düşünüp plan yapsınlar. Çocuğu hep yalnız bırakmakla, hiç yanından ayrılmamak arasında bir fark yoktur. Birinde bağlar zayıflar, diğerinde bağımlılık güçlenir.
Netice?
Ebeveynlik halden anlama sanatıdır. Çocuğun halini anlamadan hatırını yapamazsınız. Yapmaya çalışırsanız da iç güveysinden hallice olur, sadece yorulursunuz.
Salih Uyan
·
327 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.