Kitap dört bölümden oluşuyor. Karakterin açlık ve bu açlığın getirdiği sefalet halleriyle cebelleşiyor oluşu bir yana asıl mesele ruhuna nakış gibi işlenen gurur mevzusu. Namuslu kalmaya çalışmanın getirisi bir mucize tadındayken götürüleri de oldukça fazla olabiliyor. Karakter geçimini sağa sola makale yazarak kazanmaya çalışıyor ama ne mümkün ki açlık ve sefalet o çabalarını da köreltiyor. Geriye kalansa bir hiç. Karakterde sezinlediğim dikkat dağınıklığı ise benim şu an ki halime benzediği için anlayabiliyorum hâlinden :) İnancının gerektirdiği gibi namuslu yaşayıp da her bir adımda kaybettiği için Tanrı'yla bir ara kavga hâlinde de görüyoruz onu. Yazar Knut Hamsun'un karaktere yüklediği iç muhasebe hâlinde ki konuşmaları sade olduğu kadar, fazlaca gerçekçi olduğu için bu üslubu sevdim diyebilirim. Karakter için uyuşukluk portresi çizmek isteyenler olacaktır ama kesinlikle değil. Çünkü bu hâlden şikayetçi olduğu kadar, ruhunun bu durumdan haz aldığı, beslendiği yerler de var. Nitekim nerdeyse kitabın sonuna kadar gurur denen kalkanı hep üzerinde taşıyor. Okurken yorulanlar olabilir ama benim için gayet yerinde ve sade bir eserdi.

AçlıkKnut Hamsun · Varlık Yayınları · 201728,1bin okunma

·

42 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Oğuz