Traşsız, dişler sararmış, şortum ve sigara delikleriyle kaplı fanilamla terlerken F. Scott ya da Faulkner hatta kankam Turgenyev'den daha iyi olduğumdan emindim. ah, Céline ya da Li Po kadar iyi değildim, fakat kendime inanıyordum, içimde 3 düzine ölümlüden daha çok ateş vardı.
ve tuşları örseledim ve sizin uzak duracağınız kadınlarla yaşadım, o ölgün gözlere aşkı geri getirdim vanilya fareler yatağımızın altında uyurken. açlık çektim, açlık çektim ve yazdım ve çok sevdim, elimi ağzıma sokup damaklarımdan çürük diş çekerdim ve gülerdim ret mektupları neredeyse onları gönderdiğim hızla geri gelirken, kendimi barikulade hissediyordum, güneşin bir parçası benimmiş gibi, geçmiş yüzyılların bütün o çılgın klasik müziklerini dinledim, Mozart, Verdi ve geçmişte acı çekmiş diğerlerine yakınlık duydum,
işler iyice kötüye gitmeye başladığında Van Gogh'u ve kulağını ve hatta bazen silahını düşündüm, kendimi elimden geldiğince neşelendirmeye çalıştım. ve Tanrım ne kadar inceldim
·
65 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.