Serinin ikinci kitabı olan Hizmetçinin Sırrı ilk kitap gibi gayet akıcıydı. Okuma maratonu yapılabilecek tarzda bir eserdi. Özellikle bölümlerinin kısa olması ve gereksiz detaylarda boğulmamasını beğendim. Bu kitapta Millie'nin üniversiteye gidip kendi ayakları üzerinde durmaya çalışmasını vs beğendim. Fakat beğenmediğim konu şu ki Millie'nin sürekli olarak Brock ve Enzo'yu kıyaslamasıydı. Devamlı ikisini kıyaslama yapması bir yerden sonra baydı. Benim favorim Enzo ve Millie'ydi fakat süreç içimde sürekli Brock'u ekmesi, yalan söylemesi vs beni aşırı sıktı.
Onun haricinde ilk kitaptan sonra bu kitabın gideceği yeri biraz daha kestirebildim ama sonu yine şaşırtmayı başardı. Bu tarz kitapların tek kitap olması bence daha hoş ama serinin üçüncü kitabı da çıktığında mutlaka okurum.