Deneme 3 2 1
Bu boşluk beni hüzünlendirdi, gözümden bir yaş düşecekti ki tuttum sabırla belki öfkeyle. Bu durumdan çıkmalıyım çünkü hiç hoş olmayacak. Kırılıp, dökülüp, toparlanmak... Her zaman ayağa kalkabilmek, özünü bozmadan değişebilmek, oluru olmayan şeyleri zorlamak, bu değişimin yolunda bile bulunmak olağanüstü!
Kendimi zorladım, değiştim. Değiştikçe kırıldım. Kırıldıkça kırıldığım yerlerimden kaynadım. Sonra kaynayan yerlerimi de kırdım doğrusunu bulana değin. Bunun sonucunda yaralarım alışılmışın dışında bir şeye dönüştü. Ben dönüştüm, kendime döndüm. Ben kendimi zorlarım, ayağa kalkarım yeniden. Ama sen, evet sen bana bunu yapma! Yaralarıma dokunma. Çünkü senin atacağın adımı bilemem ki ben. Oysa kendi yaralarımın yerini, kendi düşüncelerimin boşluğunu biliyorum. Ve ona göre kendimi eğip büküp şekillendiriyorum.
·
88 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.