Eman Eman bu nasıl acıdır girişiyle ağıt yakmak istiyorum
Gönülleri hem dağlayan hem çalan
Gençliğimi nara yaktım
Munzurun ya da kardeş nehir Fırat'ın kıyısında sırt üstü yatmış
Nehirin çağlayan sesinden
Kendi albümünü çıkarmış
sezgisiyle gökyüzünün zerafeti ile uykuya dalmak isterdim
Bir ömür boyu bahtiyar olabilirdim
Yiğit eşkiyaları misafirim ederdim
Munzurun saf suyundan çay ikram ederdim eşkiyalara
Eşkiyalardan haraç olarak cesaret alırdım
Ah düşünde bile beni bahtiyarlığa uğratan düşüm.
Beni esirliğine al.
Sakın ola beni özgürlüğünü yitirmiş şehirlere takas etmeyesin.
(Boran Deniz)