Kitap kabaca Stockholm’de mülteci olarak yaşayan Sami Baran’ın hikayesini anlatıyor. Okuduğumuz şey aslında en başından beri Sami ve aklında var olan bir planın parçaları şeklinde ilerliyor tabii. Kitapta iki farklı anlatıcıya yer verilmiş diyebiliriz ki bu beni etkileyen şeylerden biri oldu. Livaneli karakterle arasına mesafe koyarak yaşananları anlatırken, Sami yani karakterin kendisinden yazılanları okuduğumuzda işler değişiyordu. Bir taraf daha edebi ve didaktik öğretilere yer verirken, diğer tarafta karakterin ruh halini anlamaya çalışıyor, olayları birinci kişiden öğreniyor ve hatta çoğu zaman kitapta yazılanların ve anlatılanların yanlış olduğu söylenerek doğrusuyla düzeltiliyordu. Bu Sami’nin de dediği gibi eleştirel yazılar hoşuma gitmişti. Kolay bir dili var, çabuk okunuyor çünkü devamını merak ettiriyor. Kitapta diğer bir ilgimi çeken şeyse verilen politik mesajlar ve karakter tahlilleri oldu. Zaman zaman kitabın yazıldığı dönemlerden bazı kısımları da okuyoruz ve yaşananların ne kadar acı olduğunu bir kere daha hissediyoruz. ‘Kaza değil’ dedim, ‘cinayet bu. Kasıtlı cinayet!’ ‘Hayır, bu işe böyle bakarsan büyük hata edersin. O zavallı er sizi tanımıyor ki cinayet işlemiş olsun. Görevini yapıyordu. Belki biraz acemice davranmış.’ Kitap bize soruyor, gerçekten ne olursa olsun nefret unutulabilir miydi? Bütün hissedilenler, acılar ve verilen kayıplar, bütün bunlara rağmen bir insan bağışlanabilir mi?

Bir Kedi, Bir Adam, Bir ÖlümZülfü Livaneli · Doğan Kitap · 202123,9bin okunma

·

36 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Mine