Cenaze
Omuzlanınca tabutun
İlk defa kurtuldu ayakların topraktan
Muhteşem oldu Medreseden çıkışın
Dikildiler yol üstüne
Bir dilim ekmeği çok görenler
Yüzüne bakmayanlar sağlığında
Bir selamda ödediler bütün borçlarını
Üzülme gelmiyor diye çelenkler
Mevsimsiz oldu ölümün
Ne olurdu bir kış daha bekleseydin
Bahar gelir çiçekler açardı
Ölümün kimseyi sevindirmedi
Atsız arabasız kalktı cenazen
Alçak gönüllü bir adamdın
Herkesten uzak yaşadın
Cami avlusunda
Ölümün de gürültüsüz olsun
Rıfat Ilgaz
Sayfa 161
·
19 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.