Orhan Akyol
@ariforhan
mühendis, tonmaister, çiftçi, toplum gönüllüsü...
Doğa Okur
Çanakkale
804 okur puanı
25 Eki 2021 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Tanıdığın kimse takip etmiyor
Ortak okuduğunuz kitap bulunmuyor
Sabitlenmiş gönderi
Seni anlamak, seni sevmek mühim ve aziz bir iştir.
Sayfa 20
Şükür, namus ve haysiyet duygumu yitirmedim. Açlıktan ölmenin de bir şeref olduğu anlar vardır.
Sayfa 76
Okur takip önerileri
Kestanecilik fena iş değil! Tabii onların dediklerine uysam, servet de hazır, şan da şöhret de. Şükür, namus ve haysiyet duygumu yitirmedim. Açlıktan ölmenin de bir şeref olduğu anlar vardır. Meyhanede 35 kuruşu bir araya getiremeyenler şimdi gazete patronu, matbaa ve apartman sahibi oldular. Ama ölünceye kadar benimle yüz yüze gelmekten kaçınacak, kendi kendilerini yiyip bitirecekler. Ne uğruna?
Sayfa 76
"Her şey kalakaldı suskun - Bir canı tüketirsin - Bir can gözlersin" devam et Leylim. Sarhoş ettin, çarptın beni. Kıskanıyorum bu mısralarını. Sana her vakit demeli miyim, büyük şairsin? Çabuk tamamla gönder bana. Hergelelik etme, bekletme. Bu kadarcığı bile korkunç.
Sayfa 74
Sen bana hiç kimselerin veremediğini verdin. Beni ben ettin. Netsem, neylesem bunu ödeyemem. Can ne ki? Ben bu canı çok attım köpeklere. Tırnakları mı dersin, tabanları mı dersin, hayaları mı dersin. Hepsi geçti. Etim zehir gibi gene. Kemiklerim hâlâ çocuk. Saçlarıma tek tek aklar dadandı! Hoşuma gidiyor. Ustalaşıyor, daha bir acı, daha bir erkek oluyorum gitgide.
Sayfa 74
Biliyorum, ufak para değilim ben.
Sayfa 73
Kimsenin karnında açlığı, ayağında yalınlığı ve sırtında çıplaklığı kalmasın diye ömrümüzden bir parça vermek.
Sayfa 73
Sâde şu son patirtida sinirlerim bozuldu, hastanelik oldum o kadar. Kişi, kabiliyetine ve haysiyet duygusuna göre acı çeker, sevinç duyar. Ölmedim.
Sayfa 72
Sevgili Canım,
Galiba, tek çıkar yol sana durup dinlenmeden yazmak. Hoş, bütün işim, seni düşünmek ya! Bu bok soyu alışkanlıklar, töreler, günah sevap ve ayıplar köleliği olmasa... Bütün tedirginliğimiz bundan. Bundan, yüzünü hayalledikçe ağzımın acılaşması. Şiirimdeki korkunç çırpınış, doymazlığım ve ölesiye beni terk etmeyecek hiçlik...
Sayfa 69
Şimdi birileri olsa "Boş ver bu iri lafları, yaşayalım" derdi. Yaşamak, burnunu, kulaklarını, gözlerini ve oralarını unutarak yaşaması mümkün mü bizim gibilerin?
Sayfa 69
Ya sen olmasaydın! Büsbütün iğrenç bulacaktım evreni.
Sayfa 69
Tanrıların beni kandırabilmelerini isterdim yahut ölümün anlamlı bir nen olmasını. Oldum olası idealist değilim. Materyalist felsefe çok şeyler verdi ama doyurmuş, kandırmış değil beni. Ya sen olmasaydın! Büsbütün iğrenç bulacaktım evreni.
Sayfa 69
Bura halkının hiç mi hiçbir şeyden şikayetleri yok. Bir şikayetleri varsa o da ölümden. Herhal ölüm bile güzel olur bu şehirde. Yolcu böyle düşündü.
Sayfa 32
Şehrin insanları dünyanın en kanı sıcak, en cana yakın insanları. Konuk için dersen deli divane oluyorlar. Fikarası yok gibi, zengini de cömert. Bet bereket dersen yedi iklim dört bucaktan taşıyor. Bütün şehrin insanlarının yüzyıllardan beri büyük bir mutluluk içinde oldukları besbelli. Bura halkının hiç mi hiçbir şeyden şikayetleri yok. Bir şikayetleri varsa o da ölümden. Herhal ölüm bile güzel olur bu şehirde. Yolcu böyle düşündü.
Sayfa 32