Aldattım Kendimi
Selam yıldızlarım! Bugün size daha önce okuduğum ama yenilenmiş haline ayrı bir bayıldığım “Aldattım Kendimi Kukla” kitabıyla geldim. Kitabın yeni kapağı, düzenlenmiş yeni hali benim o kadar hoşuma gitti ki anlatamam Kitabı özlemiş olmamın da payı büyük tabii.
Giriş bölümü her kitap için ince çizgidir. Sevip sevmeyeceğimizi ya da okumaya devam edip etmeyeceğimizi o belirler genelde. Ben giriş bölümünü aşırı sevdim. Çünkü bence baya dikkat çekici iki sayfaydı. Keza birinci kısımda aşırı güzeldi. O ‘canavar’lı sahneler, Poyraz, Ayaz, Mert, Sudem… Off her bir sahnesine ayrı bittim. Zaten 1. kısım akış olarak o kadar iyi ki bir oturuşta elinizden bırakmadan okuyorsunuz. Bittiğinde ilk verdiğim tepki ‘off çok iyiydi’ olduğundan ne kadar iyi olduğunu anlayabilirsiniz bence. İkinci kısım ise ‘hangisi gerçek’ düşünceleri kalan her şeyden oluşuyordu. İnsanın kendi içindeki savaştan ziyade, zihninin ne derece büyük oyunlar oynayabildiğini gösterdi bana. Efsun… Bembeyazken siyaha boyanmak zorunda bırakılan bir papatya. Hem çok naif ve kırılgan hem de bir o kadar kendinden emin bir karakter. Kendinden emin ama hangisinden emin o tartışılır. O karmaşası, kendiyle olan o iç savaşı, çelişkileri… Hepsi o kadar içime işledi ki okurken; sanki o kavgaları, o çıkışları, o fark edişleri sanki Efsun değil ben yaşıyor gibiydim. Rüzgar… O kadar çok şey anlatmak istiyorum ki onunla alakalı. Ama bence onu ben anlatmamlıyım, sizler okuyup tanımalısınız. Benim için daima yeri ayrı olacak bambaşka bir karakter. Kitap da öyle. Başından sonuna kadar elimden asla düşürmedim ve sonu o kadar yerinde bitti ki. Her şey olması gerektiği gibi başladı ve bitti. Kitaptaki korku, heyecan ve merak son ana kadar dinmiyor ve sonu da tam beklediğim gibiydi.
Anlayana bence çok şey anlatan bir kitap. İnsanın kendi düşüncelerinin kendisine ne denli zarar verebildiğini çok net görebileceğiniz birçok yere sahip. Benim için tek sorun konuşmalar sırasında kafamın biraz karışmış olması ama bunun dışında çok güzeldi. Puntoları küçük kitap biraz kalın diye korkmayın. Bir sonraki sayfada ya da bölümde ve hatta sonunda ne olacağını o kadar merak ediyorsunuz ki, kitabı elinizden bırakmak istemeyeceğinize eminim. İçinizdeki canavarlarınıza dur demenin vakti geldi bence. Bu kitap da bunun en güzel örneği. Bir şanstan daha fazlasını, unutup tekrar okunulmasını hak eden bir kitap. Bence alın, pişman olmayacağınıza eminim.
Gül Dane Yıldız 
Ayşen Sıla
·
33 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.