Bu ay içerisinde Jean Louis Fournier'in iki kitabını okudum. Bana göre ikisi de çok kısa ve anlamlı eserlerdi ikisi de karısı öldükten sonra yazdığı eserlerdi. Bu yüzden konularını birbirine çok benziyordu birin de yalnızlık teması vardı bu kitapta da yalnızlığa başlangıç vardı. Birazcık sıkıldım kabul edebilirim ama kitap çok güzeldi benim sıkılma sebebim aynı yazardan aynı ay içerisinde farklı kitap okumak benlik değil. Ve bu yazarı bu kadar geç keşfetmem biraz benim utancım oldu. Belki bu ay bir kitabın daha okurum ama yorum için objektif olamayacağımı düşünerek kafam biraz
karışık.