*Apollon : Apollon aydın, durgun ,ölçülü güçlü simgeler, ışıktır, doğayı görme, varlığı akılla algılama ve akıl yetisine dayanan yöntemlerle biçimlendirme gücü ve yeteneğidir. Apollon plastik sanattır, ama aynı zamanda da öngörmedir, anlama ve kavramadır, ışığın doğayı bir projektör gibi aydınlatan karanlık kalan sırlarını çözümlemesidir.
Dionysos doğanın kendisi değil, bir ana tanrıça değil de, insana doğayla birleşmeyi sağlayan bir araçtır sanki. İnsan için düşünülmüş, yaratılmış bir tanrıdır. Nitekim insan dişisinden doğmadır, insana karışır ve insan çilesini çeker, ta ki taşkın gücünün ne denli bir nimet olduğunu anlatabilsin insana.
Delphoi tanrısı Apollon bunca bilicilik merkezleri, tapınakları ve efsaneleriyle özbeöz Yunan, yani Yunanistan kökenliydi.
(1) Adı ve Ek Adları : Apollon adının Yunanca olmadığı artık herkesçe bilinir. Ama asıl kaynağı bugüne kadar açıklanamamıştır. Yunanlılar bile bu adı anlamamış olacaklar ki, tanrının özünü belirtmek için bir ek ad takmışlar ona: Phoibos demişler. Phoibos’un anlamı belli, parlak demektir ve tanrının ışık saçan aydınlık varlığını dile getirir. İlyada'da tanrının adı Apollon ya da Phobos Apollon diye geçer, bu ada eklenen sıfat çokluk okçu, hedefi vuran ya da gümüş, yaylıdır.
(2) Anadolu Tanrı : Apollon Hektor’a gönülden klavuz ve koruyucu olur. Apollon Musa’ların yöneticisi, çalgı ve ezgiyi, şiir ve dansı, kısacası her türden sanatı esinleyen büyük yaratıcı tanrıdır.
(3) Doğuşu : Homerik denilen hymnos, yani övgüler arasında Apollon’a ayrılmış iki övgü vardır, biri Delos’lu Apollon’a, öteki Delphoi tanrısına. Apollon’un doğumu bir “kral tanrı”nın doğumu sayılmakta, Homeros destanlarında da “anaks” efendi, kral diye nitelenir Apollon.
(4) Bilicilik Merkezleri : Apollon’un esinlediği öngörme yetisiyle insanlar, kadın ya da erkek “mantis” yani bilici, falcı, kâhin olur.
(5) Niteliği ve Efsaneleri : Apollon İlyada'nın ilk dizelerinde okçu tanrı olarak çıkar karşımıza. Okçu ve yaman okçu oluşu onun doğu ile ilişkisini daha da pekiştirir. İlyada’nın konusu Agamemnon’la Akhilleus arasındaki kavga ise, bu kavganın nedeni de Apollon’un öfkesidir.
Sayfa 43 - Remzi Kitabevi - ApollonKitabı okudu
24 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.