Unutmak, ilk günahtır.
Bu kendi görüntüsüne kapılıp kalmış insanın simgesel bir öyküsüdür. Narcissos'un masalı, dünyanın bir kurbanı olan insan metaforudur. Dünyanın kendi yansıman olduğunun farkına vardığında, ondan özgür olursun.
Narcissos da Adem gibi elmayı yedi!
O da, Adem gibi, bir dış dünyanın var olduğuna inanmıştı.
Narcissos 'un kendi yansımasını gördüğü su birikintisi dış dünyadır. Onun gerçek olduğuna inanmak, onu ne pahasına olursa olsun benimsemek, kişinin kendi gölgesine bağımlı olması anlamına gelir. Böylece kendi ellerinle yarattığın şey seni nefessiz bıraktığı sürece, sen yaratanken yaratılan, düşleyenken düşlenen ve efendiyken köle haline geleceksin.
Adem ve Havva 'nın cennetten kovulması her anda olur. Dünyevi yaşam bizi ele geçirdiğinde, biz de onu yaratanın biz olduğumuzu unuttuğumuz her anda, sürekli cennetten kovuluyoruz. Yaratılan ancak bu aşamada karşı saldırıya geçer ve isyan eder. Bu ilk günahtır, sebeple sonucun yer değiştirdiği, bağışlanmaz ölümcül günah.
Tanrılar Okulu
·
1 artı 1'leme
·101 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.