Bana güvenmeyenlerle karşılaştığımda, tek başıma kaldığımda, elimi kolumu bağlayan bir tür boşlukta hissediyorum kendimi. Bu halimi tam da anlayabilecek kişisin sen en ufak bir iltifat, övgü istemiyorum, birileri gelip beğenmedikleri işlerime bakıp ‘beğendim’ desinler istemiyorum; hayır, istediğim, kötü bir iş karşısında bozum olmayacak, gerçek, akıllı bir içtenlik... İstediğim, yaptığım bir iş altı kez kötü çıkarsa ve ben cesaretimi yitirmeye başladığımda, ‘şimdi yeniden, yedinci kez denemelisin’ diyebilecek biri... Gereksindiğim ve onsuz yapamayacağım yüreklendirme nedir, anlıyorsun ya... Sanıyorum sen bunu çok iyi anlarsın ve bana sonsuz yardımın dokunur.
··
72 görüntüleme
Üstelik, senin kolaylıkla yapabileceğin bir şey bu, özellikle sen de aynı konumda olursan. Birbirimize yardımcı olurduk, çünkü ben de, kendi payıma, senin bana yapacağını sana yapardım ki bu çok önemli bir şey. İki insan birbirine inanmalı, işin yapılabileceğini, yapılması gerektiğini hissetmeli... Böylece ikisi de son derece güçlü olabilir. Her ikisi de birbirini yüreklendirmeli, desteklemeli. İşte, sanıyorum ki sen ile ben birbirimizi iyi anlayabilirdik.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.