Türkan
Şömineye atmışlar iki odun
Biri çabuk yandı biri uzun uzanıverdim türkansız yatağa
Acılarım içimde saklaşıyordu
Biraz uykusuzca biraz yorgun
Ekmeksiz ve susuz
yaşıyordum
Bu işe ben de çok şaşıyordum
İnsan doğmak için güzelmiş ha
Nedense saçlarım aklaşıyordu
Günde beşyüz okka taşıyordum
Ayağımın altına kilim serdim
Kendime acı bir meyve verdim
Ah Edremit türkansız Edremit
Gemimiz limana yaklaşıyordu
Artık senide çarmıha gerdim
Öptüm Türkanın resmini şimdi
Kötü şiir yazmak hani işimdi
Gidiyordu yaşamak için değil
Vücut dünyadan uzaklaşıyordu
Sessizce ilk ölüme gidişimdi.
Sayfa 26 - Milenyum yayın evi 12.BaskıKitabı okudu
·
33 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.