Xenophanes, insanlar ölümlüler arasında suç sayılan şeyleri tanrıları da yüklemişlerdir diyor. "Tanrılar haksızlık ederler, yalan söylerler, eşlerini aldatırlar. Sonra ölümlüler sanıyorlar ki, tanrılar da kendileri gibi doğmuşlardır, kendileri gibi giyinirler, kendilerinin biçimindedirler.
Kentin modern insanları da aynı tarihsel yanılgıdan pay alıyor. Kendilerini meşrulaştırmak, hayatlarını temize çekmek için kendilerince bir tanrı hayal ediyorlar. Kendileri gibi düşünen ve öyle hareket eden bir tanrıları var zihinlerinde. Kalplerinde değil zihinlerinde. Çünkü bu bir inanış değil, bir suç ortağı arama çabası. Tetikçi bir tanrıya ihtiyaçları var. Kendi döktükleri kandan hoşlanan, kendi şehvetlerini kutsayan bir tanrıya ihtiyaç duyuyorlar.
Hiçbir gözyaşına, acı yakarışlara, çaresiz dualara cevap vermeyen ve kendi dünyalarından başka her şeye sağır kalan bir tanrıya ihtiyaçları var.
Kör bir Tanrıya inanmak istiyorlar.